Film: Le Herisson/ The Hedgehog/ Kirpi
Yapım: Fransız, drama/ komedi
İmdb: 7,4/10
Süre: 1 saat 40 dakika
Fragmanına şu linkten ulaşabilirsiniz. 

Yönetmen koltuğunda 1981 Fas doğumlu Mona Achache yer alıyor. Film müziklerinin bestecisi, genellikle Amerikan ve Fransız yapım filmler için beste yapan, 1949 Lübnan doğumlu başarılı sanatçı Gabriel Yared. Ve sinematografi koltuğunda da dokunaklı seçimleriyle izleyende derin etkiler bırakan sevgili Patrick Blossier var. Oyuncu kadrosu ise şöyle: Togo Igawa (Kakuro Ozu), Garance Le Guillermic (Paloma Josse), Josiane Balasko (Renee Michel), Ariane Askaride (Manuela Lopez), Anne Borchet (Solange Josse).

Mona Achache

Film, Fransız roman yazarı ve felsefe profesörü Muriel Burbery’nin ‘Kirpinin Zarafeti’ isimli romanından uyarlanmış. Kitabın içeriği kısaca şöyle: Paris’in merkezinde, gösterişli bir apartmanda, müzik, resim ve felsefe meraklısı, Rus edebiyatı ve Japon sineması tutkunu elli dört yaşında bir kapıcı kadın. Son derece zeki ve üstün yetenekli ama içe dönük ve yaş gününde intihar etmeyi planlayan on iki yaşında bir kız çocuğu. Utangaç bu iki özel insanı birleştiren bağ, binaya yeni taşınan kibar Japon beyefendisi olacaktır. Sessiz insanların zengin iç dünyalarında gelişen, göze çarpmayan güzellikleri yücelten, sınıflar ve nesiller ötesi bir dostluğu konu edinir.

 

“Benim adım Paloma. Yaşım 11. Paris’te Emmanuel Sokak, 2 numarada lüks bir dairede yaşıyorum. Annem babam zengin, ailem zengin, dolayısıyla ablam ve ben de zenginiz. Ama buna rağmen, bütün bu şans ve zenginliğe rağmen uzun zamandır farkındayım ki gittiğim yolun sonu bir akvaryum. Öyle bir dünya ki, bütün yetişkinler, araba camına çarpan sinekler gibi. Ama bir şeyden eminim: Bu akvaryum, bana göre değil. Kararımı verdim. Bu senemi de doldurduğumda, 12. yaş günümde, 16 Haziran’da, tam 165 gün sonra, kendimi öldüreceğim. Kendimi öldürmem, bunu çürüyen bir sebze gibi yapacağım anlamına gelmiyor. Öldüğünüzde, önemli olan ölümün kendisi değil. Önemli olan o anda ne yaptığınız.”

Film, Paloma’nın bu monoloğu ile başlıyor. Paloma yaşı henüz küçük olmasına rağmen içinde bulunduğu burjuva hayatının saçmalıklarını iliklerine kadar hisseden bir kız. Bunları def edebilmek için şimdiki imkânlarıyla elinden bir şey gelmiyor ve intihar etmeyi düşünüyor. Ölüm konusunun Paloma’da sağlıksız bir şekilde ortaya çıktığını gördükten sonra filmi izlemek için bir neden daha buluyorsunuz. Paloma, bu kararından sonra, intihar edeceği güne kadar, babasının ona verdiği kamerayla çevresinde gördüğü bütün absürtlükleri kaydetmeye başlar.

İkinci önemli kişi, bu beş katlı lüks apartmanın kapıcısı rolündeki Renee, görünürde hayattan bezmiş, silik, içine kapanık, kültürsüz dairesinde kedisiyle yaşayan bir kadındır. Kimse onu, ona işi düşmedikçe önemsemez. Ta ki apartmana yeni taşınan Kakuro Ozu gelene kadar. Kakuro da 50’li yaşlarında, hoş giyimli, kültürlü ve çevresindeki güzellikleri gören, onlara değer veren birisi. Ayrıca Japon. Doğu kültürünün batı kültüründen farkına dair de bolca göndermeler yapılmış bu karakter sayesinde. Bir yerde şöyle okumuştum: “İnsanları tanımak için sevmek gerekir.” Kakuro Ozu da öyle yapar ve Renee’nin bütün insanlardan sakladığı yönünü ortaya çıkarmak ister. Paloma da etrafındaki insanları kamera ile kayıt altına aldığı için Renee ile bir yakınlık kurar ve film bu üç kahramanın yaşadıkları, hayat ve ölüm üzerine düşünceleri çerçevesinde devam eder.

İnsanlar onları sığdırmaya çalıştığımız etiketlerden çok daha fazlasıdır.  Allah (c.c) da yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’de ve sevgili peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v) de hadislerinde böyle söyler.
“Ey insanlar! Şüphe yok ki, biz sizi bir erkek ve bir kadından yarattık, ve birbirinizi tanımanız için sizi boylara ve kabilelere ayırdık. Allah katında en değerli olanınız, O’na karşı gelmekten en çok sakınanınızdır.”  Hucurat, 49/13
“Ey insanlar! Rabbiniz birdir, atanız da birdir. Hepiniz Adem’densiniz, Adem ise; topraktan yaratılmıştır. Allah katında en değerli olanınız, O’na karşı gelmekten sakınanınızdır. Arab’ın Arab olmayana, hiçbir üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takva iledir.” Veda Hutbesi.
“Allah, sizin dış görünüşünüze ve mallarınıza bakmaz. O, sadece sizin kalplerinize ve işlerinize bakar.” Müslim, Birr, 34; İbn-i Mace, Zühd, 9

Kakuro Ozu: “Lütfen yarın akşam yemeğine misafirim olun. Fazla abartılı bir şey olmayacak, sadece bir komşu ziyareti.” Renee: “Komşu mu? Ama ben kapıcıyım.” Kakuro Ozu: “Bir insanın birden fazla vasfı olabilir.”

Birbirimizi kategorilere ayırıp genellemek, insanlığı ve insanları ıskalamaktan başka bir işte yaramaz ve bu da başımıza gelebilecek en büyük kayıptır. Öyle değil mi ki her insan ayrı bir dünya? Ayrı ayrı güzeldir herkes. Sadece bakmak ve Yaratan’dan ötürü herkesi ihlasla sevmek gerek. Dinlemek gerek, bir insana gerçekten nasıl olduğunu sormak gerek. Geçiştirmeden. Lafügüzaf olsun diye değil. Gözlerinin içine bakarak. Böylece birbirimizi tanıyacak ve bağlarımızı kuvvetlendirebileceğiz. Bize tüm bu güzellikleri hatırlatan bu filmde emeği geçen herkese teşekkür ediyorum bu yüzden.

-SON-